W związku ze szczątkową, wypaczającą prawdę relacją z Walnego Zebrania Speleoklubu Warszawskiego umieszczonego na jego stronie klubowej oraz odmową zamieszczenia sprostowaniz zgodnie z prawem prasowym na stronie SW, przesyłam je do wiadomości publicznej.

K.Makowski

Speleoklub Warszawski Stowarzyszenie.

Zgodnie z prawem prasowym - Ustawa z dnia 26.01.1984 Art. 31 - proszę o umieszczenie na stronie internetowej SW niniejszego sprostowania do opublikowanego tekstu pt. "Po Walnym Zebraniu".

W czasie ponad 30 lat przynależności do Speleoklubu Warszawskiego przyszło mi przechodzić razem z nim przez wiele zakrętów historii, nie sądziłem jednak, że sam będę jej osią. Kuriozalne zaiste dywagacje ostatniego Walnego Zebrania SW na temat mojego Honoru będą z pewnością tematem, na jaki jeszcze długo będziemy rozmawiać. Znając klubową niechlujność w zakresie poznawania i stosowania nawet własnych zasad zapisanych w Statucie - prorokuję jesienne spotkanie w sądzie.

Przypadkowy czytelnik wiadomości ukazujących się na internetowych stronach klubu czytając infantylne zdania zamieszczone w cytowanym tekście może czuć się totalnie wygłupionym. Co za draństwo mogło leżeć u podstaw tak historycznej, pierwszej w historii klub decyzji? Autor publikacji za żadne skarby nie chce rzucić chociażby ochłapu faktów pozwalających na zrozumienie tak wielkiego wzburzenia społeczności klubowej. Jednocześnie kłamliwie sugeruje, że chodzi o jakieś spory, jakie powinny być załatwione grzecznie i cacy w klubowym gronie i nigdzie poza klub nie wychodzić. Ja tak właśnie postąpiłem! W dniu 11 kwietnia 2005 zwróciłem się oficjalnie do Komisji Rewizyjnej SW o przeprowadzenie kontroli kosztów szkoleń klubowych oraz prawidłowości ich rozliczeń. Uczyniłem to na bazie PUBLICZNEJ wypowiedzi byłego szefa szkolenia SW - Marcina Gali (czyli osoby publicznej!), którą tenże przy pierwszej krytyce z forum dyskusyjnego wymazał. Czynem swoim tym bardziej upewnił mnie, że w SW miało miejsce jakieś matactwo i dlatego poprosiłem kompetentny organ klubu o przeprowadzenie kontroli.

Komisja Rewizyjna do dnia dzisiejszego nie raczyła nawet potwierdzić otrzymania przesłanego listem poleconym wniosku. Nie byłem w sprawie przesłuchiwany. Z uwagi na zwołane Walne Zebranie klubu przesłałem do niego wystąpienie w którym:

1. Powtórzyłem treść zarzutów wobec Marcina Gali

2. Skrytykowałem działalność Agnieszki Gajewskiej - osoby jeszcze bardziej publicznej, członka Speleoklubu Warszawskiego - na forum Zarządu PZA. Jej beznadziejna orientacja w zakresie pracy Związku, brak reakcji na fakt fałszowania jej podpisu pod materiałami na Walny Zjazd PZA i inne wypowiedzi w trakcie przesłuchań na Nadzwyczajnym Walnym KTJ PZA wywołały we mnie autentyczne oburzenie. Zwróciłem się do Walnego Zjazdu o zaprzestanie popierania tak żałosnych kandydatur do władz PZA oraz skuteczne "odspawanie" jej od fotela, do którego przez wiele kadencji przyrosła.

Zamiast dyskutowac o faktach Walny Zjazd SW dyskutował - jak można przeczytać - o formie literackiej mojego wystąpienia. Co niestety w żaden prawnie dopuszczalny sposób nie mogło prowadzić do uchwały o pozbawieniu mnie godności Członka Honorowego klubu! Walny Zjazd zamienił się w sąd kapturowy, który bez dania oskarżonemu szansy na słowo obrony zadecydował ... no właśnie, o czym? Decyzja tegoż organu ma treść: "Do Krzysztofa Makowskiego. My, uczestnicy Walnego Zebrania SW wyrażamy oburzenie nadesłanym do nas listem, sformułowanymi oskarżeniami skierowanymi do członków ustępującego zarządu SW oraz Twoimi zachowaniami godzącymi w dobre imię klubu. Wyrażamy niniejszym poparcie dla dotychczasowego modelu szkolenia w SW. W zawiązku z zaistniałą sytuacją Walne Zebranie SW w dniu 7 czerwca 2005 podjęło decyzję o odebraniu Ci, Krzysztofie, godności członka honorowego Speleoklubu Warszawskiego" Dalej 2 pieczątki oraz ok. 20 podpisów po część nieczytelnych.

W dniu 14 czerwca 2005 zwróciłem się zatem do Zarządu SW o przesłanie mi DOKUMENTÓW tj. oficjalnego protokołu Walnego Zebrania z dnia 7 czerwca oraz kopii wersji Statutu klubu, jaka w tym dniu obowiązywała. Tym samym rozpocząłem formalny proces unieważnienia tej bzdury, jaką klub upichcił. Oczywiście, do dziś nic nie nadeszło.

Niezależnie od tego, jaki finał mieć będzie ta sprawa, sugeruję moim kolegom(?) ze Speleoklubu Warszawskiego kierowanie się rozumem a nie wściekłością. Osoby publiczne decydując się na pełnie funkcji nie świadczą nikomu łaski i muszą się liczyć z możliwością, że ich działania będą ocenianie i krytykowane. A chcąc dyskutować o czyimś Honorze, zbadajcie najpierw swoje kompetencje w tym zakresie.



Krzysztof Makowski