Witam.
Od dłuższego czasu zwiedzam jaskinie w okolicach Częstochowy, po zwiedzeniu wszystkich łatwo dostępnych jaskiń postanowiłem, że spróbuje pokonać przejście pomiędzy J. olsztyńską a J. wszystkich świętych.
Nie posiadam żadnego sprzętu związanego z taternictwem jaskiniowym, nie jestem zrzeszony w żadnym klubie speleo, nie brałem udziału w żadnym z kursów i szkoleń związanych z jaskiniami.
Wielokrotnie szukałem informacji dotyczących pokonywania zacisków znajdujących się w owym tunelu, lecz nie znalazłem odpowiednich informacji.
Proszę o wskazówki związane z technikami pokonywania zacisków i o ogólny zarys korytarza, ponieważ z planu nie wiele można się na ten temat dowiedzieć.
Mam 180cm wzrostu i jestem średnio zbudowanym mężczyzną, będę miał jakieś większe problemy z pokonywaniem zacisków znajdujących się w tym tunelu? Po pokonaniu tunelu będzie możliwość powrotu tą samą drogą?
Wiem o tym że za uzyskanie takich informacji wielu z Was musiało zapłacić za kursy taternictwa jaskiniowego, mam nadzieję że znajdzie się ktoś, kto podzieli się ze mną owymi informacjami.

Serdecznie Dziękuje.

Miałeś już kiedyś styczność z zaciskiem?

Jedną z podstawowych zasad bezpiecznego "grotołażenia" jest nie chodzenie po jaskiniach w pojedynkę. Dotyczy to szczególnie pionowych jaskiń i takich, gdzie do pokonania są ciasne przełazy (tudzież zaciski). Nie wiem czy wiesz, ale w miejscu o które pytasz miała miejsce już niejedna akcja ratunkowa mająca na celu uwolnienie zaklinowanego "grotołaza", niejednokrotnie podobno "doświadczonego".. Dlatego wybierając się tam musisz wziąć to pod uwagę.

Pozdro

przechodziłem przez ten zacisk jesienia 2009. mam 185/85kg i dałem radę. nie chcę podpuszczać ale nie było jakoś strasznie ciężko. czołgalem się z rękami do przodu, nastepnie się jakby skręt przez dziurkę po prawej stornie. nie jestem doświadczony ale wdł mojej opinii nie jest on bardzo straszny.

Od której strony szedłeś?

Wiesz, nie twierdzę, że jest bardzo straszny czy coś, no ale trzeba wziąć poprawkę na to, że mimo wszystko jest to zacisk, i jeśli kolega nie miał wcześniej styczności z zaciskami i w ogóle z ciaśniejszymi miejscami, to dla niego może być to spory problem.

Macie rację, nie jest to trudne przejście technicznie raczej wymagające psychy, ale tez ze względu na ulokowanie na dnie zlotówki, po intensywnych deszczach nanosi się tam trochę piachu i wtedy jakby trudniej przejść a w przypadku małego doświadczenia lepiej mieć kogoś na podorędziu który by pomógł przepchnąć się. A na dodatek czeka kolegę veerb'a przechodzenie tam i z powrotem (od Olsztyńskiej), chyba że ma sprzęt (min.: lina, uprząż, karabinek) na zlotówkę. Co do zaklinowywania się - w tamtym roku nietoperskie ratowniki wyciągały z tego przejścia klienta ...8 godz. po jego 7 godzinach tkwienia w otworze.

_________________________________________________________________________
nigdy nie sądź że wiesz dobrze co "przedpiśca" miał na myśli....

Witam,
Mi niestety nie udało się pokonać tego zacisku. Mam ponad 195cm i 100 kg. Dla mnie najlepiej było czołgać się na plecach głową do przodu, uważając, aby łokcie nie utknęły. Doszedłem do momentu, gdzie jeden bark i głowa były w studni wlotowej wszystkich świętych a reszta w przełazie, Chyba nie wytrzymała mi psychika. Był to mój 2gi wyjazd tam. Pierwszym nawet nie dotarłem za zagięcie. Czwórka moich znajomych, którzy za pierwszym wyjazdem nie przeszła, za drugim poradziła sobie dobrze. Zostało mi wycofanie się i zjazd na linie studzienką.