W rejonie Krywania znajdowały się sławne w Europie kopalnie złota. Wiara w mozliwość odkrycia bogatych złóż złotego kruszcu powodowała, iż mimo nieopłacalności, kopalnie te działały przez blisko 300 lat, zamknięto je w 1788 roku.
Krywańskie Banie
(Krivánske bane; Krivaner Goldgruben)
Wysokość: 2030-2110 m n.p.m.
Położenie:
Główna grupa dawnych kopalni złota na pd. stokach Krywania , między Pawłowym Grzbietem a Krywańską Przełączką .

--------------------------------------------------------------------------------

Krywańskie Banie; Przy wchodzeniu znakowaną ścieżką tur. na Krywań widać tuż na pr. od ścieżki wejścia do kilku sztolni i przy jednej zachowane murki kamiennego domku górników, a na lewo od ścieżki znajdują się resztki hałd. Dochodząca tu ścieżka tur. to dawna droga hawiarska (górnicza).

Inne kopalnie złota na pd. i pd.-zach. stokach Krywania znajdowały się koło Wyżniej Przehyby i nawet wysoko nad nią, po pn.-zach. stronie pd.-zach. grani Krywania (na wysokości ok. 2100 m), ponadto koło Krywańskiej Kopy, w Żlebie Banie, w dolnej części Wielkiego Żlebu i zapewne w in. miejscach.
Jakub Fugger zajmował się założeniem i urządzeniem kopalni złota w Tatrach pod Krywaniem, po węgierskiej stronie. Kopalnie te nosiły nazwę „Glücksrad”, czyli „Koło szczęścia”.


Kopalnie na Krywaniu były czynne z przerwami od II poł. XV w. aż do 1778. Zarzucono je z powodu nieopłacalności, której przyczynami były: trudne wydobycie znikomych ilości złota, surowy klimat, ciężki transport.